ارزیابی پیامدهای اقتصادی- محیط زیستی گرمایش جهانی با تاکید بر دستاوردهای اجرای پروتکل کیوتو در جمهوری اسلامی ایران

حفظ اکوسیستم های کره زمین یکی از مباحثی است که در دهه های اخیر به دلیل وقوع رویدادها و بحران های محیط زیستی ناشی از فعالیت های صنعتی از اهمیت خاصی برخوردار است. شکل گیری بیش از ده ها کنوانسیون و پروتکل در عرصه های مختلف محیط زیستی نیز اهمیت این موضوع را نشان می دهد. با توجه به این که اجرای کنوانسیون و به ویژه پروتکل آثار اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی بر همه کشورهای جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه با اقتصاد ضعیف و آسیب پذیر دارد؛ بر این اساس در این مقاله، ضمن معرفی شاخص های محیط زیستی توسعه پایدار در ویژه انتشار دی اکسیدکربن به بررسی وضعیت انتشار این گاز در کشورهای عضو پروتکل همزمان با اجرای دور اول آن پرداخته شده است. در ادامه، رویکردهای آب وهوایی پس از اجرای دور اول مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. روش مورد مطالعه در این پژوهش، از نوع تبیینی- تحلیلی است. بررسی شاخص های معیار در ارتباط با گرمایش جهانی نشان داد با توجه به این که، کشورهای صنعتی با اعمال‏ الزامات محیط زیستی در پروتکل کیوتو و با در نظر گرفتن سیاست های مختلف اقتصادی سعی در انجام تعهدات خود در راستای کاهش گازهای گلخانه ای داشته اند، اما همچنان درروند جهانی با افزایش تولید و انتشار مواجه هستیم. این روند صعودی را می توان درکشورهای غیر ضمیمه از جمله جمهوری اسلامی ایران نیز مشاهده نمود که در دور اول اجرای پروتکل هیچ گونه تعهدی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای نداشته اند.