بررسی کیفیت آب رودخانه دز با استفاده از شاخص BMWP

در سال 1391-1390 در 5 ایستگاه در رودخانه دز نمونه برداری در دو فصل زمستان و تابستان با چهار تکرار با استفاده از سوربر و گرب پترسون با سطح مقطع 225 سانتی متر مربع صورت گرفت. از سه تکرار برای شناسایی و شمارش ماکروبنتوزها و از یک تکرار برای تعیین دانه بندی و درصد مواد آلی رسوبات استفاده شد. جهت اندازه گیری میزان مواد آلی از روش فیزیکی سوختن در کوره الکتریکی و به منظور آنالیز دانه بندی رسوبات از روش سری الک استفاده شد. پارامتر های فیزیکو شیمیایی آب نیز اندازه گیری شد. در طول دو فصل نمونه برداری جمعا 18 گونه از 5 رده جانوری ماکروبنتوز ها شناسایی و شمارش شدند. در بین رده های شناسایی شده بیش‏ترین درصد فراوانی مربوط به رده کم‏تاران با 80 درصد و پس از آن ها رده شکم پایان با 5/14 درصدبوده است. در کلیه ایستگاه ها به جز ایستگاه 4، غالبیت با رده کم‏تاران بود. بر اساس محاسبات شاخص BMWP کیفیت آب در محدوده مورد نظر در دو طبقه کیفی طبقه بندی شد. بدین صورت که در دو فصل و کل دوره مطالعاتیایستگاه 2 و 3 در طبقه کیفی ضعیف و ایستگاه های 1 و 5 در طبقه کیفی بسیار ضعیف طبقه بندی شدند. همچنین بر اساس نمره متوسط هر تاکسون (ASPT) ایستگاه های 1، 2، 3 و 5 در طبقه کیفی احتمال آلودگی شدید قرار گرفتند. به علت عدم وجود هیچ گروه جانوری در ایستگاه 4 این ایستگاه به عنوان ایستگاه Azoic معرفی شد.