اثر بیوچار بر ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک

بیوچار نوعی ماده آلی غنی از کربن می باشد که از سوزاندن مواد آلی در شرایط اکسیژن کم و یا بدون اکسیژن تولید می شود.ویژگی های فیزیکی و شیمیایی منحصربه فرد بیوچار، آن را از سایر مواد آلی خاک متمایز می سازد. افزودن بیوچار به خاک می تواند باعث بهبود ویژگی های فیزیکی خاکمانند افزایش سطح ویژه، ظرفیت نگهداری آب، تهویهو کاهش فرسایش خاک، شیمیایی مانند افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی، pH، کربن آلی، فراهمی عناصر و کاهش خطر آلاینده های خاک و بیولوژیکی مانند افزایش کلونیزاسیون و حفاظت از ریزجانداران در برابر شکارچی ها و افزایش حاصلخیزی خاک و عملکرد محصول، ترسیب کربن و جلوگیری از تغییرات اقلیم و تولید سوخت زیستی شود. با این حال، بیوچار ممکن است دارای اثرهای منفی بر محیط زیست و خاک باشد. به علت نوظهور بودن تولید و استفاده از بیوچار، اثرهای مثبت و منفی آن بر اجزای مختلف محیط زیست و برهم کنش های آن در خاک هنوز به درستی روشن نشده است. علاوه بر آن، ویژگی های مختلف بیوچار با گذشت زمان تغییر می کند ولی این تغییرات و اثرات بلندمدت آن هنوز به خوبی مشخص نشده است. بیوچار به علت اثرات مفیدی که بر خاک ها و ترسیب کربن دارد، امروزه در جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است ولی در ایران تاکنون تحقیقات چندانی در این رابطه انجام نشده است. لذا لازم است تحقیقات بیش تری در مورد فرآیندهای تولید و استفاده از بیوچار در خاک های ایران انجام شود.