کارکرد موسسات مطالعاتی در سیاست خارجی امریکا در قبال ایران

موسسات مطالعات سیاسی در امریکا به مثابه مخازن فکری در ایده سازی،تولید علم،آموزش نیروی انسانی و مشروعیت بخشیدن به سیاست های امریکا یا مشروعیت زدایی از سیاست های بازیگر رقیب و تخریب پرستیژ آن نقش مهمی ایفاء می نمایند. این موسسات در زمره نهادهای تحلیلی و تبیینی، تاثیر بسزایی در سیاستگزاری و تصمیم سازی در حوزه های مختلف سیاسی و امنیتی دارند. موسسات مطالعاتی سیاسی با بهره گیری از نخبگان فکری و اجرایی با تجربه به عنوان بازوی فکری نهادهای امنیتی و سیاسی مورد توجه مسئولین و تصمیم گیران رسمی می باشند این مراکز که بخش جدایی ناپذیر سیاست خارجی امریکا محسوب می شوند، با تدوین سیاست خارجی و طراحی سناریوهای متعدد برای موضوعات مختلف، کنشگران سیاسی و نخبگان سیاسی را از مزیت ها و هزینه های هر سناریو آگاه می سازند.در این پژوهش تلاش می شود ضمن بررسی جایگاه و کارکرد موسسات مطالعاتی و نقش آنها در تصمیم سازی و اتخاذ سیاست های ایالات متحده امریکا، سناریوهای مختلف(سازش،جنگ، تغییر از دورن، بازدارندگی) در قبال ایران را مورد بررسی قرار دهد.فرضیه این پژوهش که با روش توصیفی_ تحلیلی مدون شده است عبارتست از: موسسات مطالعاتی سیاسی در امریکا با بهره گیری از نظریه پردازان بین المللی، نخبگان فکری، اجرایی و سیاسی و تعامل با لابی و کانون های قدرت، سناریوهای مختلفی را علیه جمهوری اسلامی ایران طراحی می نمایند.