بررسی رابطه بین عوامل فناورانه و کاربست سیستم های اطلاعات بین سازمانی در نظام آموزش عالی ایران

عموما کشورهای پیشرفته با همکاری سازمان های آموزشی و پژوهشی خود، نوعی شبکه ارتباطی ایجاد می کنند که می تواند موسسات آموزش عالی را به هم وصل کند و از این طریق امکان به اشتراک گذاری منابع را برای آن ها فراهم نماید. علی رغم تلاش هایی که در این زمینه در ایران انجام شده است می توان گفت که استفاده از سیستم های اطلاعاتی بین سازمانی در دانشگاه های ایران هنوز آن گونه که باید محقق نشده است. این موضوع، ضرورت شناخت رابطه بین عوامل فناورانه سیستم های اطلاعاتی بین سازمانی و کاربست این نوع سیستم ها را بیش ازپیش می نمایاند. این تحقیق در تلاش است تا این نیاز را از طریق تحلیل شاخص های تعیین کننده سیستم های اطلاعاتی بین سازمانی و به کارگیری این سیستم ها در دانشگاه های ایران تا حدی مرتفع نماید و برای این کار از ترکیب شواهد تجربی و نتایج یافته های مشابه در به کارگیری این سیستم ها نیز استفاده می کند. برای تحلیل داده ها از مدل لوجیت استفاده شد و نتایج حاکی از این بود که دو عامل هزینه های کلی و نیز پیچیدگی ادراک شده از سیستم های اطلاعاتی بین سازمانی باعث صعوبت کاربست سابس در دانشگاه های ایران گردیده اند. بااین حال، عامل دسترسی به زیرساخت های اینترنتی می تواند دانشگاه های ایران را ترغیب کند تا از سیستم های اطلاعاتی بین سازمانی بیشتر استفاده کنند. همچنین عامل امنیت داده های ارسالی از مجرای سابس، ارتباطی با کاربست سیستم های اطلاعاتی بین-سازمانی در دانشگاه های ایران ندارد.