نقش شغل در درمان بهبودیافتگان از اعتیاد

اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است. اعتیاد به مواد مخدر، یکی از چهار بحران جهانی است و تاثیر آن در ظهور سایر آسیب‏ها‏ی اجتماعی نمود عینی دارد. عود اعتیاد تاثیرات زیادی بر فرد، جامعه و خانواده دارد. فردی که بعد از ترک دوباره به سوی مواد برمی گردد احساس گناه، ناامیدی، خجالت و عصبانیت گریبان گیر او می شود. عوامل مختلفی از بازگشت افراد بهبودیافته به اعتیاد جلوگیری می کند. نبود شغل یکی از مهم ترین مشکلات بهبود یافتگان بیماری اعتیاد است لذا عامل مهمی در بازگشت بیماری اعتیاد به شمار می آید. اگر بتوان برای ‏معتادین رها یافته از اعتیاد با توجه به مهارت های شغلی آن ها، ‏کار و شغل ایجاد کرد نه تنها از عود مجدد آنان ‏پیشگیری می شود بلکه زمینه توانمندسازی و بازگشت وی ‏به کانون خانواده و جامعه ‏نیز فراهم می شود. به نظر می‏رسد که داشتن شغل و مهارت های شغلی نقش موثری در پیش بینی ماندگاری درمان بهبودیافتگان از اعتیاد دارد. با توجه به نقش مهم اشتغال زایی در جلوگیری از بازگشت مجدد به مصرف مواد، بر ضرورت ایجاد فرصت های شغلی برای پیشگیری از بازگشت به چرخه ‏اعتیاد تاکید می شود.