بررسی توصیفی تطبیقی راهکارهای استقرارسازی آموزش الکترونیکی

آموزش الکترونیک ارائه برنامه آموزشی مبتنی بر ابزار الکترونیکی است. دانشگاه های علوم پزشکی جهت ارائه خدمات بهداشتی- درمانی نیازمند تربیت نیروی انسانی متخصص می باشند. با توجه به اهمیت تاثیر تکنولوژی،شناسایی اجزاء آموزش الکترونیک پزشکی و استفاده ازتکنولوژی به تحقق آرما نهای آموزش وکیفیت آموزشی منجر می گردد.

ا مطالعه حاضر به صورت توصیفی- تطبیقی با جستجوی وسیع پایگاه های اینترنتی، نشریات معتبر، ،scopus
NYU ،CSU ،JISC ،Google scholar ،SID و کتب مرتبط در این زمینه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.

آموزش الکترونیکی در این مقاطع به روش آموزش مداوم پزشکی، بیمار مجازی، شبیه سازی، نرم افزارها،برنامه مبتنی برحل مساله، تزاروس و غیره طبقه بندی می گردد. اصول اساسی آموزش الکترونیک پزشکی شامل آموزش چندرسانه ای، مدالیته و یکپارچگی است. جهت پیاده سازی این اصول زیرساخت های اساسی از جمله زیرساخت فناوری، فرهنگی و شاخه ای برنامه ای، چشم انداز، امورمالی، ارتباطات، ساختار و استانداردها مورد نیاز می باشد.

باتوجه به این مهم که بدون وجود زیرساخت ها و اصول آموزش الکترونیک پزشکی، دانشگاه های علوم پزشکی از تحقق آرمان های آموزشی ترکیبی باز خواهند ماند، لذا راه های مقابله با این چالش؛ ارائه آموزش ترکیبی، تصویرسازی الکترونیک، پزشکی از راه دور و تدوین منشور آموزش الکترونیک پزشکی می باشد. درا ین زمینه بررسی عوامل سازمانی، عوامل محیطی، تکنولوژی، منابع آموزشی، سواد اطلاعاتی، تشکیل کنسرسیوم جهت دستیابی به آموزش الکترونیک پزشکی ضروری است.ا ین امر با ایجادخط مشی، راهبرد مشخص و ماموریت روشن میتواند آینده موفقی را پیش روی علوم پزشکی قرارداد.