ارزیابی مناطق تهران از منظر شاخص های ساختاری جنگل های شهری

این پژوهش با توجه به اهمیت موضوع تفاوت های منطقه ای در برنامه های راهبردی کشور و همچنین تاثیر مستقیم جنگل های شهری در توسعه پایدار شهرها، به شناسایی تفاوت های منطقه ای از منظر شاخص های جنگلداری شهری در تهران پرداخته است. بر این اساس، شش شاخص شناسایی و داده های متناظر با آنها از شهرداری تهران و سازمان پارک ها و فضای سبز تهران، برای نه منطقه از شهر تهران گردآوری شد. به منظور وزن دهی شاخص ها برای ایجاد شاخص ساختاری جنگلداری شهری تهران، از روش تحلیل مولفه های اصلی استفاده و شاخص های ساختاری برای مناطق محاسبه و سطح بندی شد. برای رفع اختلاف مقیاس، از روش تقسیم بر میانگین استفاده شد. مجموع مجذورات بارهای عاملی چرخش یافته و مجموع مجذورات بارهای عاملی استخراج شده نشان داد این سه عامل در مجموع قابلیت نمایان کردن 609/87 درصد واریانس ها را داشتند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مناطق 22 و 4 تهران از لحاظ شاخص های جنگلداری شهری در رتبه های اول و دوم اند و شرایط مناسب تری نسبت به سایر مناطق تهران دارند. در حالی که مناطق 11، 16 و 10 تهران در رتبه های آخر جای گرفتند. تهیه شاخص های ترکیبی برای جنگل های شهری تهران، اولین بار در این پژوهش با هدف همراستایی بیشتر طرح های تصویب شده با نیازهای شهروندان و ارتقای کیفیت زندگی آنان انجام گرفت.