بررسی آزمایشگاهی اثر نانوذرات اکسید کبالت بر کمترین فشار امتزاجی و ترسیب آسفالتین در سیستم نفت سنتزی آسفالتینی و گاز دی اکسیدکربن با استفاده از روش اندازه گیری ناپدید شدن کشش بین سطحی

مطالعه آزمایشگاهی حاضر به بررسی اثر افزودن نانوذرات اکسید کبالت با درصد وزنی 1/0 درصد وزنی به نفت سنتز شده آسفالتینی (با درصدهای مختلف تولوئن و نرمال هپتان) بر کشش بین سطحی، ترسیب آسفالتین و فرایند امتزاج پذیری با گاز دی اکسیدکربن با استفاده از روش ناپدید شدن کشش بین سطحی در دمای C° 50 و بازه فشاری مختلف پرداخته است. نتایج نشان می دهد که افزودن نانوذرات اکسید کبالت به نفت سنتز شده، سبب کاهش در کشش بین سطحی، کمترین فشار امتزاج پذیری و شدت فرآیند ترسیب آسفالتین شد. به عنوان مثال، کمترین فشار امتزاج پذیری به طور میانگین حدود 32% و شدت ترسیب آسفالتین در سطح تماس بین سیالات، حدود 13% در نفت های سنتزی آسفالتینی کاهش یافت. در این فرآیند نانوذرات به عنوان جاذب آسفالتین عمل کرده و افزودن آنها به نفت ها نقش موثری در کاهش ترسیب آسفالتین و افزایش انحلال پذیری گاز دی اکسیدکربن در این نفت ها داشته است.