رابطه تنفس میکربی و کربن زی توده میکربی با ماده آلی خاک در تیپ های مختلف جنگل راش آمیخته

تنفس میکربی و کربن زی توده میکربی خاک دو شاخص مهم زیستی برای ارزیابی کیفیت رویشگاه هستند که می توان به کمک آن ها سلامت اکوسیستم و سرعت چرخش کربن در تیپ های جنگلی حین فرآیند تجزیه لاش ریزه را تعیین کرد. هدف از این تحقیق تعیین رابطه تنفس میکربی خاک و کربن زی توده میکربی با ماده آلی خاک در تیپ های جنگل راش آمیخته در قطعه دائمی پارسل 32 جنگل شصت کلاته است. 90 قطعه نمونه به صورت منظم - تصادفی انتخاب و مشخصات درختان یادداشت و از خاک نمونه شد. تنفس میکربی خاک به روش ظروف دربسته، کربن زی توده میکربی خاک به روش تدخین-استخراج و ماده آلی خاک به روش والکلی-بلک در نمونه های خاک تعیین شد. تحلیل ها توسط رگرسیون خطی، آنالیز واریانس و آزمون دانکن انجام شد. چهار تیپ درختی راش خالص، راش-ممرز، راش- افرا و آمیخته در منطقه شناسایی شد. نتایج تجزیه واریانس تنفس میکربی، کربن زی توده میکربی و ماده آلی خاک در تیپ های درختی نشان داد، بین تیپ راش خالص با دیگر تیپ ها تفاوت معنی داری در سطح احتمال پنج درصد وجود دارد. نتایج رگرسیون خطی رابطه مثبت معنی داری بین تنفس میکربی، کربن زی توده میکربی و ماده آلی خاک نشان داد و ضریب تبیین 89 درصد گویای نقش حائز اهمیت مواد آلی خاک در غنای میکربی و افزایش سرعت تجزیه لاش ریزه است. کیفیت و سلامت خاک رویشگاه در تیپ راش-ممرز به واسطه ی همراهی ممرز حداکثر بود، از این رو در نشانه گذاری جنگل حین عملیات جنگل شناسی بر حفظ ممرز توصیه می شود.