تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال آندوکرین زنان در سنین باروری است. علت ایجاد این سندرم ناشناخته است و عوارض و علایم ناشی از این بیماری، می تواند سبب تغییر و افت سطح کیفیت زندگی در مبتلایان به آن شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک است.
در این مطالعه پیش تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و بدون گروه شاهد، تعداد 11 دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه ایت الله بروجردی (ره) در نیمسال دوم 94- 93 با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت داشتند. افراد مورد مطالعه تمرینات پیلاتس را 3 جلسه در هر هفته به مدت 4 ماه انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه بررسی کیفیت زندگی ویژه زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOSQ) و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته در نسخه 18 نرم افزار SPSS انجام گرفت.
نتایج نشان داد که در نمره کلی کیفیت زندگی (0/001>P)، حیطه اختلات قاعدگی (0/002=P)، وزن (0/001>P)، حیطه ناباروری (0/016=P) و عاطفی- هیجانی (0/001>P) پس از مداخله اختلاف معنی داری وجود دارد. اما تغییرات در حیطه هیرسوتیسم (0/162=P) از نظر آماری معنی داری نبود. همچنین وزن بدن (0/025=p)، شاخص توده بدنی (0/005>P) و درصد چربی (0/026=P) پس از مداخله، به طور معنی داری کاهش داشت.
براساس یافته های به دست آمده انجام تمرینات پیلاتس در بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت کننده در تحقیق موثر بوده است.