اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به صرع بیمارستان امام حسین (ع) در پاییز و زمستان سال 1394

صرع یک بیماری نورولوژیکی است که می تواند مشکلات روان شناختی زیادی برای افراد مبتلابه وجود آورد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به صرع بود.
در پژوهش حاضر از طرح نیمه آزمایشی با روش پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری 2 ماهه با گروه کنترل و روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. جامعه پژوهش، بیماران مبتلا به صرع بودند که در نیمه دوم سال 1394 به بیمارستان امام حسین (ع) مراجعه نمودند.32 نفر از این افراد که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش فرم 84 سوالی پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) بود که داده های حاصل از آن توسط نسخه21 نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها پژوهش: تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معناداری بر بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به صرع داشته است. همچنین، تاثیرات این درمان 2 ماه ماندگار بود (01/0).
نتایج این پژوهش حاکی از کارآمدی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به صرع بود؛ بنابراین پیشنهاد می شود این درمان جهت ارتقاء بهزیستی روان شناختی افراد مبتلا به صرع بکار گرفته شود.