ارزیابی کیفیت سرویس های درون یابی مکانی در توسعه ی سامانه های پایش آلودگی هوا بر مبنای اینترنت اشیاء

آلودگی هوا یکی از اصلی ترین معضلات کلانشهرها محسوب می شود. پایش بهینه ی سطح غلظت آلاینده های هوا، نقش حیاتی را در مهار این مشکل ایفا می کند. در این پژوهش، با تلفیق مفاهیم اینترنت اشیاء و سامانه ی اطلاعات مکانی، راهکاری جهت پایش بهینه ی آلودگی هوا ارائه گردید. از ضروریات پیاده سازی اینترنت اشیاء، فراهم آوردن بستری همکنشپذیر جهت تبادل اطلاعات بین اشیای مختلف است. موضوع دیگر، ارسال اطلاعات قابل اعتماد به کاربران در کمترین زمان ممکن است. جهت رفع موانع همکنشپذیری استانداردهای SOS، SensorML و O&M از OGC SWE مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین، دو شاخص جهت ارزیابی کیفیت سرویس های وب مکانی ارائه گردید و کیفیت چهار سرویس درون یابی شامل IDW، EBK، GPI و OK بررسی شدند. جهت تعمیم نتایج به سایر شبکه های حسگری، میزان اثرپذیری این شاخص های کیفی از شش پارامتر مرتبط با ساختار شبکه حسگری و ویژگی های آماری داده ی سنجش شده ی آن ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داد سرویس های OK و EBK با میانگین RMSE 61/14 و 11/15 در شاخص اعتمادپذیری بهتر از دو روش دیگر عمل کردند. شاخص زمان در سرویس EBK ضعیف بوده (6 دقیقه و 21 ثانیه)، اما در دیگر سرویس ها سطح مطلوبی (کسری از ثانیه) داشت. شاخص اعتمادپذیری با ویژگی های آماری رابطه معکوس (9/0rRMSE > ) و شاخص زمان با پارامترهای ساختاری، به ویژه تعداد حسگرها، رابطه مستقیم قوی (99/0 ،rIDW=97/0 rEBK=و 66/0 rOK=) داشتند. راهکار ارائه شده و نتایج حاصل در توسعه ی سامانه های پایش محیطی و در تعامل با سایر مولفه ها در محیط اینترنت اشیاء می تواند بسیار مفید باشد.