بررسی انتقادی دیدگاه وقوع حشو در قرآن کریم

یکی از مهم ترین و اثربخش ترین جنبه های اعجاز بیانی قرآن کریم ، موضوع دقت واژگان این کتاب الهی و رازهای نهفته در چرایی گزینش هر یک از حروف و الفاظ آن است. این موضوع، که بیشتر باید رد پای آن را در مبحث اطناب از دانش معانی پی گرفت، کم کم در دهه های اخیر جای خود را در مجامع علمی مسلمانان باز کرده است. یکی از فروع این موضوع، بحث عدم زیادت واژگان و در پی آن عدم حشو و اضافه گویی در قرآن کریم است. در این مقاله، پس از نگاهی کوتاه به پیشینه موضوع عدم زیادت در قرآن، به بحثی تطبیقی پیرامون عدم رخ داد حشو و زیاده گویی در این کتاب مقدس پرداخته شده است. در طی این بررسی، زمینه های باور به وقوع حشو در قرآن کریم چنین دانسته شده است: هم نشینی واژگان مترادف نما، هم نشینی واژگان لازم و ملزوم، بیان بدیهیات، عطف واژگان عام و خاص بر یکدیگر و تکرار یک واژه.