بررسی تاثیر رفتار تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی (مطالعه موردی: سازمان فضایی ایران)

یکی از فعالیتهای اصلی در حوزه مدیریت دانش، فرایند به اشتراک گذاری دانش می باشد، زیرا از طریق آن کارکنان می توانند در جهت بهبود مزیت رقابتی سازمان ایفای نقش کنند. اشتراک دانش اثر بخش میان کارکنان می تواند تاثیر قابل توجهی بر ارتقای کیفیت فعالیتهای تحقیق و توسعه بگذارد. به همین دلیل ایجاد تمایل و قصد تسهیم دانش در کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که موجب رفتار به اشتراک گذاری دانش در آنان می شود. از طرفی به نظر می رسد رفتار تسهیم دانش می تواند عملکرد سازمانی را بهبود بخشد و موجب دستیابی سازمان به مزیت رقابتی گردد. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تسهیم دانش (با توجه به عوامل تمایل، قصد و رفتار) بر عملکرد سازمانی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که بر اساس رویکرد حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار Smart.PLS الگوسازی گردیده است. نتایج تجزیه و تحلیل 85 داده گردآوری شده از جامعه آماری نشان داد که «تمایل» تاثیر مثبت و معناداری بر «قصد» و «قصد» تاثیر مثبت و معناداری بر «رفتار» دارد. همچنین اشتراک دانش به میزان نسبتا زیادی بر عملکرد در سازمان فضایی اثرگذار می باشد. شایان ذکر است نتایج نشان می دهد که هرکدام از عملکردهای مالی، فرایند و داخلی بر عملکرد سازمان فضایی نیز تاثیر مثبت و معناداری دارند.