رابطه تاثیر سبک های دلبستگی بر کمال گرایی مثبت و منفی، خشم و سازگاری هیجانی در دانشجویان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه تاثیر سبک های دلبستگی بر کمال گرایی مثبت و منفی، خشم و سازگاری هیجانی در دانشجویان است. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 931392 بودند. از میان آنان 234 نفر به شیوه تصادفی خوشه ایچند مرحله ای به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات مقیاس دلبستگی بزرگسالان (هازن و شیور، 1987)، مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی (تری شورت و همکاران، 1995)، پرسشنامه کنترل خشم (ضیاءالدین رضاخانی، 1389) و پرسشنامه سازگاری هیجانی (رینالدز، 2001) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد سبک های دلبستگی ناایمن (اجتنابی، دوسوگرا) فقط برای کمال گرایی منفی و برای سبک دلبستگی دوسوگرا فقط نسبت به خشم و برای سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا نسبت به سازگاری هیجانی توان پیش بینی دارد (05/0>P). الگوهای دلبستگی، تعیین کننده بسیاری از رفتارها، عواطف و مناسبات بزرگسالان است، برای تکوین شخصیت ضروری و پایه ای برای سلامت روانی است. بنابراین نتایج این پژوهش با تاکید بر اهمیت تعامل در دوران کودکی و تاثیر آن بر رشد و سلامت روانی در بزرگسالی، پیش زمینه هایی برای انجام مشاوره روان شناسی خواهد بود.