ارزیابی تاثیر پیوند و سطوح مختلف نیتروژن بر رشد و عملکرد طالبی سمسوری در شرایط مزرعه ای

در این پژوهش تاثیر پایه Ace و سطوح مختلف نیتروژن (60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) بر رشد رویشی، عملکرد، ویژگی های کیفی میوه، غلظت نیتروژن برگ و میوه طالبی رقم سمسوری در شرایط مزرعه ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال 1392 ارزیابی شد. افزایش میزان نیتروژن از 60 کیلوگرم به 120 کیلوگرم، موجب 4/23درصد افزایش در عملکرد کل بازارپسند شد، درحالی که با افزایش میزان نیتروژن از 120 کیلوگرم به 180 کیلوگرم در هکتار، عملکرد بازارپسند 7/19درصد کاهش یافت. عملکرد کل بازارپسند در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی، 85/18درصد بیشتر بود. عملکرد تک بوته، شمار میوه و عملکرد بازارپسند در بوته در گیاهان پیوندی بالاتر از گیاهان غیرپیوندی بود. سفتی گوشت میوه در پاسخ به افزایش میزان نیتروژن، کاهش یافت و بالاترین میزان سفتی گوشت میوه در تیمار 60 کیلوگرم نیتروژن خالص به دست آمد. درصد ماده خشک در میوه های برداشت شده از گیاهان پیوندی به طور معنی داری بالاتر از گیاهان غیرپیوندی بود. مواد جامد محلول وpH تحت تاثیر پیوند و میزان نیتروژن قرار نگرفت. طول ساقه نیز تحت تاثیر تیمار پیوند قرار گرفت و بالاترین طول ساقه (17/212 سانتی متر) در گیاهان پیوندی به دست آمد، درحالی که کمترین طول ساقه (56/173 سانتی متر) در گیاهان غیرپیوندی ثبت شد. غلظت نیتروژن در برگ و میوه گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی بیشتر بود. بر پایه نتایج، کاربرد روش پیوند و سطح بهینه نیتروژن (120کیلوگرم) می تواند موجب بهبود رشد و عملکرد در گیاه طالبی شود.