آثار آلودگی نیتراتی و فسفاته بر وضعیت یوتریفیکاسیون در تالاب بین المللی گمیشان

نیترات و فسفات مواد مغذی محدودکننده تولید اولیه و موثر بر یوتریفیکاسیون هستند. به همین دلیل اثرات آن ها در شش ایستگاه از تالاب بین المللی گمیشان و یک ایستگاه دریا مطالعه شد. برخی پارامترهای محیطی در محل توسط دستگاه مولتی پارامتر و مواد مغذی توسط اسپکتروفتومتر در آزمایشگاه سنجیده شدند. مقدار جذب فاکتور کلروفیلa، پس از فیلتراسیون (45/0G/FF،) و استخراج در استون90% ، در اسپکتروفتومتر به دست آمد. نتایج نشان داد، عمق کم تالاب موجب بارگذاری فسفر به ویژه در 3s و 4s بود که تحت تاثیر فاضلاب و کود کشاورزی بودند. هر چند عوامل اقلیمی به عنوان عوامل اولیه خشک سالی در منطقه مطرح هستند اما تغییرات کاربری زمین نیز بر میزان تولید رواناب و خشک سالی هیدرولوژیکی موثر بودند. کدورت در ایستگاه دریای خزر و دهانه گرگان رود بالا بود که با کاهش آن طی دوره مطالعه نرخ دسترس پذیری ارتوفسفات افزایش یافت. بعلاوه، در این دو ایستگاه ، نیترات نقش محدودکننده تر داشت. در سایر ایستگاه های مطالعاتی، همبستگی مثبت بین کدورت، کلروفیل a و ارتوفسفات وجود داشت و همبستگی پیرسون در تایید آن، ارتباط معنی دار ارتوفسفات وChla log را نشان داد (**69/0). بر اساس نتایج، اقدامات حفاظتی، پایش دوره ای وکنترل بارگذاری مواد مغذی، در کاهش یوتریفیکاسیون در تالاب بین المللی گمیشان ضروری است.