بررسی روش های کاربرد نیتروکسین و نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی ذرت دانه ای (L. zea mays) رقم سینگل کراس 704

به منظور بررسی روش های کاربرد نیتروکسین و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 704، آزمایشی در سال زراعی 94-1393در شهرستان اهواز به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، کود نیتروژن خالص در چهار سطح (100 درصد: N1، 75 درصد: N2، 50 درصد: N3، 25 درصد: N4) 100 درصد نیتروژن خالص (معادل 180 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور اصلی و روش کاربرد نیتروکسین در دو سطح (بذر مال: B1 و همراه با آب آبیاری: B2) به عنوان فاکتور فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمار کود نیتروژن باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه و صفات فیزیولوژیکی گردید. بیشترین عملکرد دانه از تیمار 75 درصد کود نیتروژن و کمترین از تیمار 25 درصد کود نیتروژن بدست آمد. همچنین اثر روش کاربرد نیتروکسین تاثیر معنی داری بر عملکرد، کلروفیل a وb و کارایی مصرف و کارایی زراعی نیتروژن نشان نداد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار B1بذر مال به دست آمد. در این تحقیق روش کاربرد کود زیستی نیتروکسین تاثیر معنی داری بر صفات آزمایش نشان نداد اما مصرف این کود زیستی در کنار کودهای شیمیایی نیتروژن، توانست علاوه بر تولید محصول کافی و بهبود کارایی جذب نیتروژن، مصرف کود شیمیایی نیتروژن را به میزان 25 درصد کاهش دهد.