مصرف مکمل کورکومین پس از فعالیت شدید برونگرا چه تاثیری بر برخی از شاخص های آسیب عضلانی و کوفتگی تاخیری دارد؟

کورکومین یک ماده ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مکمل کورکومین بر شاخص های آسیب عضلانی ناشی از فعالیت شدید برون گرا در مردان جوان سالم و فعال می باشد.
روش شناسی: ده مرد جوان سالم و فعال به طور داوطلبانه در این مطالعه متقاطع شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی و با الگوی دوسویه کور با گروه کنترل به دو گروه دارونما و کورکومین تقسیم شدند. پس از اولین خون گیری، آزمودنی ها یک جلسه فعالیت اسکات شدید انجام دادند. بلافاصله پس از فعالیت، خون گیری دوم انجام شد و سپس آزمودنی ها 150 میلی گرم کورکومین و یا دارونما مصرف نمودند. 24، 48 و 72 ساعت بعد مجددا خون گیری صورت گرفت. پس از یک دوره بازیافت دوهفته ای مراحل ذکرشده مجددا با تعویض مکمل کورکومین و دارونما در آزمودنی ها مجددا انجام پذیرفت. آنزیم های کراتین کیناز (CK) و بیلی روبین خون به عنوان شاخص های آسیب عضلانی اندازه گیری شدند. میزان احساس درد (VAS)، دامنه حرکتی مفصل زانو (ROM) و ادم بافتی نیز در تمامی مراحل مورد اندازه گیری قرار گرفتند.
آنزیم CK 24 ساعت پس از فعالیت در گروه کورکومین کاهش معنی داری نشان داد (05/0P<). بیلی روبین 72 ساعت پس از فعالیت نسبت به گروه دارونما کاهش معنی داری داشت (05/0P<). اگرچه در هر دو گروه پس از فعالیت احساس درد به طور معنی داری افزایش نشان داد، اما 48 و 72 ساعت پس از فعالیت در گروه کورکومین کاهش معنی داری نسبت به گروه دارونما ملاحظه گردید (05/0P<).
به نظر می رسد مصرف 150 میلی گرم کورکومین بلافاصله پس از فعالیت برونگرای شدید توانسته است با خواص ضد درد، ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی خود باعث کاهش احساس درد و آسیب عضلانی شود.