فناوری جاده های هوشمند با استفاده از سلول های خورشیدی نانوساختاری

انرژی های تجدیدپذیر جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی هستند. جاده های خورشیدی زیرساختی برای بزرگراه هوشمندند که شبکه برق غیرمتمرکز خودکفا و ایمن ایجاد می کنند و شرایطی برای کاربردهای مختلفی از فناوری های مورد استفاده در جاده ها برای تولید انرژی از طریق خورشید به وجود می آورند که از آن جمله می توان به بهبود بهره برداری از خودروهای خودکار، تامین روشنایی، نظارت بر وضعیت جاده ها و جز این ها اشاره کرد. جاده هوشمند از یک سری پنل های خورشیدی تشکیل شده است که از لحاظ ساختار مهندسی شده است و با حرکت و ضربه روی آن انرژی تولید می شود. در این جاده ها از اثر فتوولتائیک، ال. ای. دی. ها[i] و تراشه های ریزپردازنده استفاده می کنند. از جمله ترکیبات جدیدی که امروزه در ساخت سلول های فوتوولتایی استفاده می شوند، انواع نانوساختار های کربن هستند که به دلیل خواص نوری، فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردشان به عنوان موادی ارزان و پاک برای تولید انرژی پیشنهاد می شوند. جاده های خورشیدی مزایای متعددی دارند که از جمله می توان حفظ حیات وحش، کاهش گازهای گلخانه ای، حفظ محیط زیست و اقلیم زمین، اجرای قوانین و تشخیص نحوه رانندگی در شرایط اختلالات روحی و ذهنی[ii] را نام برد. در این مقاله، مروری بر سلول های خورشیدی و پیشینه جاده خورشیدی داشته و سپس به ساختارها، مزایا، کاستی ها و چالش های موجود پرداخته می شود.