ارزیابی پتانسیل مخزنی زون های سازندهای آپشرون و آقچاگیل در یکی از چاه های خزر جنوبی براساس رخساره های رسوبی و الکتروفاسیس

در این مطالعه استعداد مخزنی دو سازند آقچاگیل و آپشرون که عمدتا شامل ماسه، سیلت و شیل می باشند بررسی شده است. به این منظور مقاطع نازک موجود از خرده های حفاری مربوط به چاه A بررسی و چهار رخساره سیلت ماسه ای، گل ماسه ای، سیلتی و گلی شناسایی شده است. براساس تغییرات نمودار اشعه گاما (GR) و رخساره های رسوبی چاه مورد مطالعه به 8 زون تفکیک شده است. زون 7 این چاه به دلیل کامل بودن داده های پتروفیزیکی و زمین شناسی برای بررسی کیفیت مخزنی انتخاب شده است. در ادامه نمودارهای گامای تصحیح شده (CGR)، تخلخل نوترونی (NPHI) و چگالی (RHOZ) به عنوان داده های ورودی برای مدل سازی الکتروفاسیس انتخاب شد، و با استفاده از روش خوشه بندی MRGC مقادیر این نمودارها در 5 الکتروفاسیس خوشه بندی شده اند. الکتروفاسیس 1 به دلیل مقادیر بالای نمودارهای CGR و RHOZ و پایین NPHI و الکتروفاسیس 5 به دلیل مقادیر پایین CGR و RHOZ و بالای NPHI به ترتیب پایین ترین و بالاترین کیفیت مخزنی را دارا می باشند.از طرفی مقایسه الکتروفاسیس ها و رخساره های رسوبی نشان دهنده انطباق الکتروفاسیس های دارای کیفیت خوب و پایین به ترتیب سیلت، گل ماسه ای و گل است. نتایج این مطالعه نشان می دهد داده های پتروفیزیکی در چاه های دارای داده های ناقص زمین شناسی می تواند در تحلیل کیفیت مخزنی مفید واقع شود.