تاثیر سطوح مختلف آهن بر برخی شاخص های رشد و ترکیبات لاشه بچه تاس ماهی شیپ Acipenser nudiventris Lovetsky، 1828

تحقیق حاضر، به منظور بررسی اثر مکمل آهن خوراکی بر برخی شاخص های رشد بچه تاس ماهیان شیپ (A. nudiventris) انجام پذیرفت. در این تحقیق یک گروه شاهد (فاقد آهن) و چهار گروه تیمار آهن (FeSO4 .7 H2O) با غلظت های مختلف (100، 200، 250 و 300 mg/kg) نظر گرفته شد که به جیره نیمه خالص برای مدت 60 روز اضافه گردید. تغذیه دستی در سه نوبت انجام پذیرفت. زیست سنجی ماهیان در پایان هفته چهارم و در انتهای آزمایش صورت پذیرفت. نتایج نشان داد ماهیانی که از جیره غذایی 100 میلی گرم آهن در هر کیلوگرم جیره بوده تغذیه شدند بیشترین افزایش وزن بدن را بدست آوردند. درحالی که وزن ماهیان تغذیه شده با 300 mg/Kg افزایش چندانی نیافت. همچنین، بیشترین اندازه طول بچه ماهیان، SGR ،PER ،FE ،BWI % ،ADG، درصد بازماندگی، در ماهیان تغذیه شده با تیمار اول (100 mg/Kg) مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که وزن بچه ماهیان (4/64±48/85 گرم)، (SGR (0/043±1/51) ،PER (0/008±0/214) ،FE (2/023±53/54) ،BWI%(6/39±147/25، میانگین رشد روزانه (0/015±0/485)، آهن کبدی (0/103±18/06)، آهن موجود در عضلات (0/90± 10/01) و (HSI (0/35 ± 4/22 و درصد بازماندگی (7/69±91/11) بین ماهیان تحت تیمارهای مختلف آهن اختلاف معنی داری وجود دارد. کم ترین مقدار (FCR (0/071±1/87 در تیمار اول مشاهده گردید ولی از نظر CF اختلاف معنی دار آماری مشاهده نگردید. حداکثر مقدار درصد پروتئین و حداقل درصد مقدار چربی لاشه به ترتیب در تیمار اول (0/62 ±63/44) و تیمار چهارم (0±10) مشاهده گردید. نتایج حاصل از این تحقیق مشخص نمود برخی از فاکتورهای رشد بچه تاس ماهی شیپ، تحت تاثیر آهن خوراکی از نوع سولفات فرو قرار دارند. در نتیجه، به نظر می رسد که در شرایط پرورشی و در محدوده وزنی مورد نظر جیره حاوی 100 میلی گرم آهن در هر کیلو گرم جیره می تواند مطلوب تلقی گردد.