بررسی نوع و تراکم بیوآئرسول های قارچی درهوای داخل بیمارستان امام خمینی (ره) و علوی شهر اردبیل در سال 1394

بیوآئرسول ها در هوای بخش های مختلف بیمارستانی عامل زیان آور مهمی برای سلامتی محسوب شده و در ایجاد عفونت های بیمارستانی نقش عمده ای را ایفا می نمایند. بنابراین در این مطالعه تنوع و غلظت بیوآئرسول های قارچی در هوای بیمارستان های امام خمینی و علوی اردبیل مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه مقطعی در سال 1394 در بیمارستان های آموزشی شهر اردبیل انجام گرفت. به منظور ارزیابی و تعیین تراکم بیوآئروسل های هوابرد قارچی، دستگاه نمونه بردار مدل ZTHV02 و محیط کشت سابرودکستروزآگار به همراه آنتی بیوتیک کلرامفنیکل مورد استفاده قرار گرفت. برای تشخیص قارچ ها از روش اسلاید کالچر استفاده شد و تراکم کلنی ها بر اساس CFU/m3 گزارش گردید.
میانگین غلظت کل قارچ های اندازه گیری شده در بیمارستان امام و علوی به ترتیب CFU/m3 42/52 و CFU/m34/43 می باشد. ایستگاه پرستاری بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی و اتاق زایمان طبیعی و اتاق بستری اورولوژی ونورولوژی مردان در بیمارستان علوی دارای بیشترین بار آلودگی قارچی و بخش دیالیز و ایزوله تنفسی اورژانس در بیمارستان امام خمینی و ICU در بیمارستان علوی دارای کمترین بار آلودگی قارچی بودند. شایع ترین قارچ های جدا شده از هوای بیمارستان امام به ترتیب پنیسلیوم، آسپرژیلوس نایجر، آسپرژیلوس، کلادوسپوریوم و کاندیدا و در بیمارستان علوی به ترتیب پنیسلیوم، آسپرژیلوس، آسپرژیلوس نایجر، پسیلومایسس و کاندیدا بودند. غلظت قارچ ها با دما و رطوبت محیط ارتباط معنی داری نداشتند و لیکن غلظت آلاینده در شیفت عصر (زمان ملاقات) به صورت معنی دار از شیفت صبح بیشتر بود (0.01>p).
غلظت بالای قارچ های هوابرد در بیمارستان های مورد مطالعه می تواند به عنوان یک عامل خطر مهم برای سلامت شاغلین و بیماران مطرح باشد.