ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی شاخص های آپوپتوزی Bax و Bcl-2 حبابچه های ریوی، متعاقب 6 هفته تمرین تناوبی شدید

از دیدگاه مطالعات ملکولی تاکنون رابطه بین تمرینات تناوبی شدید، بروز آپوپتوز و پروتئین های مرتبط با آن در ریه، موردبررسی قرار نگرفته است. از این رو، هدف پژوهش حاضر ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی پروتئین های آپوپتوزی Bax و Bcl-2 حبابچه های ریوی، متعاقب شش هفته تمرین تناوبی شدید بود.
این پژوهش یک مطالعه تجربی بود که نمونه های آن را چهارده سر، رت نر نژاد ویستار سالم و بدون سابقه بیماری (سن چهار هفته و میانگین وزنی 8±72 گرم) تشکیل داده بودند که به طور تصادفی، به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. در طی شش هفته برنامه تمرین تناوبی شدید با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه به پایان رسید. هر جلسه تمرین شامل ده مرحله یک دقیقه ای، دویدن شدید با نه مرحله دودقیقه ای دویدن آهسته بین آن ها بود. جهت انجام آزمایش های ایمونوهیستوشیمیایی، بافت ریه خارج و سطح پروئین های Bax وBcl-2 اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک t مستقل در سطح 05/0≥α استفاده شد.
پس از شش هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئین Bax حبابچه های ریوی به طور معناداری افزایش یافت. همچنین متعاقب شش هفته تمرین تناوبی شدید، بیان پروتئینBcl-2 نیز به طور معناداری افزایش یافت (05/0≥P).
به نظر می رسد یک دوره تمرین تناوبی شدید، سبب تغییرات بارزی در بیان پروتئین های آپوپتوزی حبابچه های ریوی می شود که تفسیر عواقب چنین تغییراتی به دنبال تمرینات ورزشی، نیازمند انجام پژوهش های بیشتر است.