بررسی سطح سایتوکاین IL-21 در سرم و خلط مصدومین شیمیایی سردشت و ارتباط آن با عوارض دراز مدت ریوی (27 سال پس ازمواجهه با گاز خردل)

عوارض ریوی یکی از مهم ترین آثار درازمدت مواجهه با سولفورموستارد (گاز خردل) می باشند که مصدومین شیمیایی سال هاست از آن ها رنج می برند. IL-21 یکی از سایتوکاین های مهم در بیماری های التهابی مزمن ریوی می باشد. در این مطالعه، میزان IL-21 در سرم و خلط مصدومین شیمیایی و ارتباط آن با مشکلات ریوی درازمدت در مواجهه یافتگان با سولفورموستارد بررسی می گردد.
جمعیت مطالعه، مصدومین شیمیایی شهر سردشت می باشند. نمونه موردمطالعه، تعداد 3پنجاه نفر مرد و 125 نفر زن مواجهه یافته با گاز خردل به عنوان گروه مورد و صد نفر مرد و پنجاه نفر زن مواجهه نیافته به عنوان گروه شاهد از شهر ربط، در محدوده سنی 27 تا 67 سال می باشند. معاینات بالینی توسط متخصصین داخلی و اسپیرومتری توسط پرستار آموزش دیده انجام شد. سنجش سطح سایتوکاین IL-21 به روش الایزا در نمونه های سرم و خلط انجام گرفته است.
مقادیر IL-21 در سرم و خلط، در مقایسه بین دو گروه مواجهه یافته و غیرمواجهه، تفاوت های معناداری را نشان ندادند؛ اما میزان سرمی آن با شاخص اسپیرومتری FEV1/FVC در افراد مواجهه یافته ارتباط منفی معنادار نشان داد.
سطح سایتوکاین IL-21 در سرم و خلط، تحت تاثیر مواجهه با گاز خردل تغییر نکرده است؛ ولی در مواجهه یافتگان ارتباط منفی معناداری بین سطح سرمی IL-21 و نسبت FEV1/FVC وجود دارد که در گروه غیرمواجهه دیده نمی شود.