به کارگیری الگوریتم بهینه سازی PSO به منظور بهبود طول عمر شبکه های حسگر بیسیم

از آنجایی که در شبکه های حسگر بیسیم (WSN) یک ساختار ثابت یا مدیریت متمرکز وجود ندارد، انتخاب تعدادی از حسگرها برای تشکیل یک مجموعه غالب همبند (CDS) به عنوان ستون فقرات مجازی بسیار کارآمد است. در این مقاله، مساله مجموعه غالب همبند با حداقل وزن و محدودیت درجه (DC-MWCDS) برای ساخت ستون فقرات کارآمد انرژی در WSN بهکار برده شده است. مساله DC-MWCDS، CDSای با کمترین وزن و محدودیت درجه برروی گراف شبکه ایجاد میکند. هدف این مقاله پیدا کردن محدودیت درجه و انرژی برای گره های مجموعه غالب (DS) به منظور افزایش طول عمر شبکه است. در اینجا به منظور بیشینه ساختن طول عمر شبکه، با استفاده از الگوریتم بهینهسازی دسته ذرات (PSO) ضریب حداقل انرژی و حداکثر درجه گره ها را پیدا کرده و در هنگام انتخاب گره های DS، گره هایی که انرژی باقیماندهشان کمتر از حاصلضرب ضریب به دست آمده در میانگین انرژی گره های شبکه و یا درجهشان بیشتر از حاصلضرب ضریب حاصل در درجه بیشینه شبکه باشد، نمیتوانند در این رقابت شرکت نمایند. همانطور که در شبیهسازی ها ارائه خواهد شد، الگوریتم پیشنهادی، توانسته است نسبت به روش های مشابه طول عمر شبکه را تا حد زیادی بهبود بخشد.