بررسی مکانیسم انتقال شوک های اعتباری از کانال پورتفوی خانوار در ایران با استفاده از یک مدل تعادل عمومی پویای تصادفی

در این مطالعه یک مدل تعادل عمومی پویای تصادفی (DSGE) را به منظور بررسی مکانیسم انتقال شوک های اعتباری از کانال پورتفوی سرمایه گذاری خانوار ارائه می کنیم. برای این منظور ما مدل استاندارد DSGE کینرین های جدید را با لحاظ بخش های مالی و بانکی برای داده های سری زمانی فصلی طی دوره 1370 تا 1391 با استفاده از رویکرد تخمین بیزین توسعه می دهیم. تحلیل تجربی مدل نتایج زیر را بدست می دهد. اول، قیمت های جاری و انتظاری دارایی های مالی و فیزیکی سهم بهینه این دارایی ها را در پورتفوی خانوار تعیین می کند. دوم، بخش بانکی تاثیر معنادار بر ترکیب پورتفوی سرمایه گذاری خانوار و متغیرهای واقعی اقتصاد دارد. به نحوی که یک شوک مثبت نرخ سود سپرده های بانکی سهم دارایی های مالی و فیزیکی را در پروتفوی سرمایه گذاری خانوار کاهش می دهد و همچنین هزینه نهایی و تورم را افزایش می دهد ولی سرمایه گذاری و تولید را کاهش می دهد. از طرفی دیگر، یک شوک مثبت در نرخ بهره وام و تسهیلات تورم و هزینه نهایی را افزایش می دهد و بر مصرف و سرمایه گذاری و تولید تاثیر منفی دارد. سوم، یک شوک مثبت در قیمت سهام تاثیر منفی بر تقاضای سایر دارایی ها در پورتفوی خانوار دارد ولی این اثرات به سرعت تعدیل می شوند. شوک مثبت قیمت مسکن تاثیر مشابهی بر تقاضای سایر دارایی ها دارد اما تعدیل اثر آن زمان بر است. این نتایج بر نقش اساسی بخش های اعتباری و بانکی در نوسانات مالی و چرخه های تجاری و مکانیسم انتقال پولی در اقتصاد ایران تاکید دارد.