بررسی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و حافظه کاری در مدل حیوانی اوتیسم القاء شده با والپروئیک اسید

اوتیسم، یک اختلال تکاملی -عصبی پیچیده است که توسط اختلالات اجتماعی، مشکلات ارتباطی، الگوهای محدود، تکراری و کلیشه ای از رفتارها توصیف می شود. تغییر در سطح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در سبب شناسی اوتیسم نقش مهمی را ایفاء می کند. به هر حال نیاز است سطوح سرمی و مکانیسم عمل فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در اوتیسم مشخص شود. لذا این مطالعه به بررسی تعیین سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ارتباط آن با حافظه کاری در مدل حیوانی اوتیسم القاء شده با والپروئیک اسید می پردازد.
موش های صحرایی ماده نژاد اسپراگ داولی به دو گروه دریافت کننده فسفات بافر سالین و گروه دریافت کننده والپروئیک اسید تقسیم شدند. موش های صحرایی باردار والپروئیک اسید (500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن درون صفاقی) یا فسفات بافر سالین را 12/5 روز بعد از بارداری دریافت نمودند. نوزادان را در 30 و 60 روز پس از تولد مورد ارزیابی قرار دادیم. به منظور سنجش تغییر حافظه کاری و رفتارهای تناوبی حیوانات، آزمون مازY شکل استفاده شد. به‏علاوه، سطح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز به روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت.
افزایش رفتارهای تناوبی در آزمون ماز Y شکل در گروه دریافت کننده والپروئیک اسید در مقایسه با موش های صحرایی کنترل مشاهده شد. سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز در موش های صحرایی گروه والپروئیک اسید به طور قابل توجهی از گروه فسفات بافر سالین بالاتر بود.
افزایش فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز همراه با افزایش رفتارهای تناوبی در موش های صحرایی دریافت کننده والپروئیک اسید همراه بود که نقش حیاتی این پروتئین را در حافظه کاری افراد مبتلا به اوتیسم پیشنهاد می دهد.