تاثیر گونه بر مقدار دسترس پذیری گروه های هیدروکسیل چوب: نتایج حاصل از روش تبادل دوتریمی

در این تحقیق، مقدار دسترس پذیری گروه های هیدروکسیل(-OH) چوب های راش، نوئل و کاج جنگلی با استفاده از روش اشباع با آب سنگین (D2O) (تبادل دوتریمی) اندازه گیری شد. پس از اشباع نمونه ها با آب سنگین و خشک کردن آنها در آون خلا، با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز (ATR-FTIR)، دسترس پذیری نسبی (درصد گروه های هیدروکسیل در دسترس به کل گروه های هیدروکسیل چوب) با محاسبه سطح زیر پیک گروه های OH و OD به ترتیب در عدد موجی حدود cm-13500 و cm-1 2500 محاسبه شد. دسترس پذیری مطلق (میلی مول هیدروکسیل به ازای هر گرم چوب) با استفاده از دستگاه جذب بخار پویا در دمای زیاد (DVS-ET1) و از طریق اندازه گیری افزایش وزن نمونه بعد از اشباع با بخار آب سنگین در رطوبت نسبی 95 درصد به علت تبادل دوتریمی محاسبه شد. نتایج نشان داد که دسترس پذیری نسبی گروه های هیدروکسیل در چوب متاثر از گونه و مقدار مواد استخراجی آن نیست و بیش از نیمی از گروه های هیدروکسیل چوب می تواند در دسترس باشد. مقدار مطلق گروه های هیدروکسیل در دسترس در چوب نوئل بیشتر از چوب راش و در چوب آغاز نوئل کمتر از چوب پایان آن بود. همبستگی خطی ضعیف بین مقدار گروه های هیدروکسیل در دسترس چوب و رطوبت تعادل آن حاکی از آن است که مقدار دسترس پذیری گروه های هیدروکسیل تنها عامل کنترل کننده مقدار جذب رطوبت توسط چوب نیست.