تاثیر فشردگی خاک بر متغیرهای اندازه، زی توده و معماری نهال کاج سیاه در شرایط گلخانه ای

افزایش مقاومت به نفوذ خاک با تحت تاثیر قرار دادن الگوهای اندام هوایی و زیرزمینی، سبب ایجاد اثرهای منفی بر متغیرهای رشد نهال های گونه های چوبی می شود. در این تحقیق،تاثیرات کوبیدگی خاک در خاکی با بافت لومی تا رسی- لومی با شرایط بهینه از نظر آب (آبیاری روزانه) در مقیاس پیوسته مقاومت به نفوذ بر متغیرهای ریخت شناسی نهال (اندازه)، رشد (زی توده)، تخصیص زی توده و معماری رشد نهال های گونه کاج سیاه در چهار تیمار کوبیدگی خاک در شرایط گلخانهبررسی شد. با افزایش مقاومت به نفوذ خاک، متغیرهای رشد شامل اندازه نهال (طول و قطر ساقه، طول برگ، طول و قطر ریشه اصلی و طول ریشه جانبی) و زی توده (اندام هوایی و ریشه) از نظر آماری به طور معنی داری کاهش یافتند. پارامترهای رشد با افزایش کوبیدگی خاک به صورت رابطه ای غیرخطی تغییر یافتند. با افزایش مقاومت به نفوذ خاک، مقادیر مربوط به اندام های زیرزمینی شامل زی توده (ریشه اصلی و جانبی) به طور معنی داری کاهش یافتند. نتایج نشان داد که افزایش تراکم خاک سبب الگوهای متفاوت تخصیص رشد در اندام هوایی و زیرزمینی (نرخ زی توده ساقه، نرخ زی توده برگ، نرخ زی توده ریشه، نسبت زی توده ریشه به اندام هوایی، طول ساقه خاص، طول ریشه خاص و نسبت زی توده خشک ریشه جانبی به اصلی) و تغییرات معماری در نهال شد. به طور کلی، می توان نتیجه گیری کرد که رشد ریشه و ارتفاع نهال کاج سیاه با هر گونه افزایش مقاومت خاک محدود می شود و افزایش فشردگی خاک سبب تغییرات معنی دار الگوهای تخصیص رشد در اندام هوایی و زیر زمینی می شود