تاثیر انواع درمانهای ارتزی بر عملکرد بیماران دیابتی در ایستادن و راه رفتن: مروری بر مقالات

امروزه باتوجه به شیوع گسترده دیابت و ایجاد زخم های فشاری ناشی از آن، هم چنین عواقب جبران ناپذیری مانند قطع عضو و مرگ، که این بیماری بر جای می گذارد، استفاده از وسایل ارتزی در حال افزایش است. انواع مختلفی از وسایل جهت پیشگیری از ایجاد زخم در پای این افراد طراحی شده است که هدف از تجویز آن ها نیز همین موضوع می باشد و جنبه های دیگر درمان بخصوص عملکرد این بیماران در ایستادن و راه رفتن که مهم ترین فعالیت روزانه افراد است در ساخت و تجویزآن ها در نظر گرفته نشده است. علاوه بر آن تفاوت بین وسایل موجود و تاثیر هر یک به روشنی بیان نشده است. بنابراین هدف از انجام این مقاله مروری، پاسخ به این سوالات می باشد.
بررسی جامعی در منابع اطلاعاتی Pub Med, Google Scholar, ISI Web of Knowledge صورت گرفت. کلمات کلیدی همچون « Diabetic neuropathy, Orthosis, Plantar Pressure, Balance, Energy Consumption, Spatio-Temporal Parameters of gait » مورد استفاده قرار گرفت. جهت بررسی کیفیت مقالات از ابزار Downs and Black استفاده گردید.
پس از انجام جستجوی علمی در این زمینه، تعداد 245 مقاله به زبان انگلیسی و با کلمات کلیدی مورد نظر به دست آمد که تعداد 184 مقاله به علت داشتن عنوان مشترک یا عدم وجود متن کامل حذف شدند. همچنین تعداد 25 مقاله از مطالعه حاضر کنار گذاشته شدند، که دارای ارتباط موضوعی بالا با این مطالعه نبوده و یا دارای عدم نتیجه گیری منطقی بر اساس یافته های سایر مقالات بودند. در نهایت در مقاله مروری پیش رو نتایج 36 مقاله مورد بررسی قرار گرفته و گزارش گردید. بحث و
مقاله حاضر انواع مطالعات ازRCT تا Case Report را بررسی نموده است. اکثر مطالعات موجود برکاهش فشارهای کف پایی و درمان زخم در این نواحی با کمک مداخلات ارتزی تاکید داشتند. مطالعات در زمینه تاثیر ارتز بر تعادل ایستگاهی و پارامترهای راه رفتن بسیار کم است. در عین حال در رابطه با تاثیر ارتز درمانی بر مصرف انرژی در این افراد هیچ مطالعه ای یافت نشد و پیشنهاد می گردد به علت اهمیت این موضوع مطالعات بعدی بر این موارد متمرکز گردد.