بررسی اثربخشی درمان گروهی فعال سازی رفتاری بر کاهش علایم افسردگی، اجتناب شناختی-رفتاری دانشجویان

یکی از مشکلات و ناراحتی های روانی شایع در بین دانشجویان خوابگاهی، افسردگی و وجود نشانه های آن است. هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان گروهی فعال سازی رفتاری برکاهش علایم افسردگی، اجتناب شناختی-رفتاری دانشجویان بود.
در این طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، تعداد شصت نفر از دانشجویان ساکن در خوابگاه های مرکز آموزش عالی امام رضا (ع) اندیمشک به شکل نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه درمان فعال سازی رفتاری و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه افسردگی، پرسشنامه اجتناب شناختی-رفتاری بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش علایم افسردگی (01/>F=11/ 26=p) و اجتناب شناختی-رفتاری (05/>F=7/o2=p) اثربخش بوده است.
نتایج پژوهش نشان داد که درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش علایم افسردگی و اجتناب شناختی-رفتاری اثربخش بوده است. با توجه به اثربخشی درمان گروهی فعال سازی رفتاری بر علایم افسردگی و اجتناب شناختی-رفتاری، درمان فعال سازی رفتاری می تواند برای مراجعینی که جهت دریافت درمان کارآمد و کوتاه مدت به مراکز مشاوره دانشجویی مراجعه می کنند ، گزینه درمانی مناسبی باشد.