مدل سازی مواجهه صدا در رانندگان اتوبوس های شرکت واحد تهران به روش شبکه عصبی

پارامترهای زیادی بر روی میزان مواجهه رانندگان اتوبوس با صدا تاثیر می گذارد که می توان به نوع اتوبوس، نوع سوخت، عمر اتوبوس و سرعت اتوبوس اشاره نمود. هدف از این مطالعه مدل سازی میزان مواجهه رانندگان شرکت واحد اتوبوس رانی شهر تهران با صدا به روش شبکه عصبی می باشد.
تراز صدا در 90 اتوبوس که در 3 گروه مجزا (1) 30 اتوبوس ایکاروس (2) 30 اتوبوس مان (3) 30 اتوبوس شهاب قرار داشتند و به صورت تصادفی انتخاب گردیده بودند اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از اندازه گیری ها و پارامترهای نوع اتوبوس، عمر اتوبوس و مدت زمان کار رانندگان به وسیله آنالیز شبکه عصبی مدل سازی گردید.
از پارامترهای مورد بررسی، عمر اتوبوس ها بیشترین اهمیت (700/0) را در میزان مواجهه رانندگان با صدا داشتند. بعد از عمر اتوبوس، محل قرارگیری موتور (174/0) و مدت زمان کار رانندگان (125/0) به ترتیب در میزان مواجهه رانندگان با صدا نقش داشتند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که عمر اتوبوس و محل قرارگیری موتور از فاکتورهای تاثیر گذار بر شدت مواجهه رانندگان با صدا می باشد که مشابه با نتایج مطالعات پیشین در این زمینه می باشد.