بهسازی سازمان و نقش عامل تغییر

بهبود در سازمان، فرایند کارهاوامور، یکی از اقدامات اساسی در سازمان ها است. اما نکته مهم و قابل توجه دریاره «بهسازی سازمان» این است که یک اقدام و فرایند آگاهانه، و برنامه ریزی شده در زمینه توسعه توانایی هایی است که منجر به عملکرد بالا، اثربخشی، کارآیی و سلامت سازمانی می گردد. روش کار عبارات از ایجاد تغییر و نهادینه کردن ارزش های نو و اعتماد در محیط سازمان است. این تفکر ابتدا ار کرت لوین ناشی شده که به انجماد زدایی، تغییر و سپس به تثبیت در رفتار می پردازد. لاری گرینر نیز به موضوع بهسازی و تغییر متوالی بهم پیوسته یا تغییر منظم و مرحله ای پرداخته است. مدل بهسازی سازمانی که هارولد لویت مطرح کرده است با مدل لوین و گرینر تفاوت دارد. وی سازمان را به عنوان یک سیستم چهار متغیره نگاه می کند که شامل وظایف سازمانی، ساختار، تکنولوژی نیروی انسانی است. از دید لویت، مدیر باید متوجه اثرات و عکس العمل هائی باشد که ممکن است تغییر روی متغیرهای دیگر داشته باشد. بطور اختصار، بهسازی سازمان از دیدگاه های مطرح شده، فرایند زیر را طی خواهد کرد: بررسی مسائل سازمان، تشخیص مسائل، برنامه ریزی برای ایجاد تغییر و بهبود، اجرای تغییرات عملی، و نهایتا، ارزیابی و بازخور تغییرات انجام شده. آخرین اقدام در فرایند بهسازی سازمان، مطلع نمودن مدیریت و مدیران سازمان از نتایج بهسازی سازمان است.