بررسی ویژگی های دموگرافیک و بالینی بیماران مبتلا به سرطان زبان در دو بیمارستان سطح 3 ارجاع در اصفهان

سرطان های دهانی یکی از مکان های شایع سرطان در ایران می باشد. سرطان زبان، به عنوان یک تهدید بزرگ برای سلامت عمومی مسوول 30 درصد از سرطان های دهان می باشد. از این رو، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، آنالیز مشخصات دموگرافیک و پاتولوژیک سرطان زبان در جمعیت 260 نفره از بیماران تشخیص داده شده در سال های 93-1383 در اصفهان بود.
در این مطالعه ی توصیفی گذشته نگر، پرونده های پزشکی بیماران مبتلا به سرطان زبان که در سال های 93-1383 به بیمارستان های الزهرا (س) و آیت الله کاشانی اصفهان، به عنوان بیمارستان های سطح 3 ارجاع، مراجعه نمودند، مورد مطالعه قرار گرفت. مشخصات دموگرافیک بیماران (سن، جنس و محل سکونت)، ویژگی های تومور (محل، نوع و مرحله) و اولین تظاهر زمان تشخیص، از پرونده های پزشکی استخراج شدند.
میانگین سن بیماران مبتلا به سرطان زبان 29/14 ± 48/66 سال بود و بیشتر (8/65 درصد) بیماران، در سنین 80-60 سالگی بودند. سرطان زبان در مردان بروز بیشتری (2/74 درصد) نسبت به زنان داشت. کارسینوم سلول سنگفرشی، شایع ترین (9/71 درصد) نوع تومور در بین بیماران مبتلا به سرطان زبان بود.
سرطان زبان، به طور غالب در مردان نسبت به زنان بروز می یابد. بیشتر بیماران مبتلا به سرطان زبان در سنین 80-60 سال می باشند و بروز آن در سنین زیر 40 سال نادر است. انجام مطالعات بیشتری با بررسی عوامل خطر و نیز تاثیر عوامل فرهنگی، مذهبی و اقتصادی- اجتماعی در بروز سرطان زبان لازم است