بررسی وضعیت بالینی، تشخیص، درمان و یافته های رادیولوژیک در کودکان مبتلا به کیست هیداتید در بیمارستان های الزهرا (س) و امام حسین (ع) اصفهان طی سال های 94-1387

بیماری کیست هیداتید، یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است که اهمیت آن به دلیل ابتلا و آسیب اعضای حساس و حیاتی بدن می باشد. با توجه به این که مطالعات محدودی در زمینه ی این بیماری در کودکان ایران صورت گرفته بود، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی کودکان مبتلا به کیست هیداتید که در دو مرکز درمانی ارجاعی جراحی کودکان شهر اصفهان بستری شده بودند، انجام شد.
91 کودک زیر 18 سال که با تشخیص پاتولوژی و یا حین عمل کیست هیداتید در طی سال های 94-1387 در بیمارستان های الزهرا (س) و امام حسین (ع) شهر اصفهان بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند و مشخصات دموگرافیک، بالینی، رادیولوژیک و درمانی بیماران از پرونده استخراج و جمع آوری شد.
51 نفر از بیماران مذکر بودند. شایع ترین گروه سنی، 9-6 سال بود. 24/58 درصد بیماران، ساکن مناطق شهری بودند. شایع ترین محل درگیری ریه بود. علایم بالینی شایع شامل درد شکم، تهوع، استفراغ، تب و سرفه بود. بیشترین درمان به صورت عمل جراحی درناژکیست بود. میزان عود، 69/7 درصد بود. اغلب بیماران، دارای یک کیست با اندازه ی بیشتر از 50 میلی متر بودند. اندازه ی بیشتر از 110 میلی متر، شیوع کمی داشت.
با توجه به اطلاعات به دست آمده از مطالعه ی حاضر، بیماری کیست هیداتید از سنین6 سال به بالا در کودکان شایع می باشد و در سنین زیر 3 سال، نادر است. بیماری در جمعیت روستایی به نسبت شایع تر است. در سنین کودکی بر خلاف بزرگ سالی، درگیری ریه بیشتر از کبد می باشد.