گسست در روابط بین نسلی و تاثیر آن در شکل گیری هویت فرزند خانواده ایرانی

یکی از حوزه های روانشناسی بالینی تحولی، چگونگی تاثیر فرهنگ بر تحول، رفتار و تجربه بیماری است. گسترش موج وسیع صنعتی شدن، جوامع سنتی را دستخوش تغییرات و تحولات عمده ای در زمینه های اجتماعی و فرهنگی کرده است. بسیاری از این تحولات، متاثر از تفاوت-های نسل هایی اند که جانشین یکدیگر می شوند. ساختار هویت در متن شخصیت، مرتبط با زمینه-های اجتماعی- فرهنگی است. پژوهش حاضر که مطالعه ای درون فرهنگی محسوب می شود، با هدف ردیابی گسست فرهنگی- اجتماعی در روابط بین نسلی و بررسی نقش آن در شکل گیری هویت انجام شده است. برای رسیدن به نتیجه، هم جوشی دو روش کیفی مورد توجه قرار گرفته است. ردیابی گسست فرهنگی- اجتماعی در مورد آزمودنی ها و والدین شان، گشایش راهی-ست برای بررسی هویت. بنابراین، بر اساس مراجعه مستقیم به آراء مصاحبه شوندگان، با استفاده از روش بالینی تک بررسی «تئوری داده بنیاد»، زمینه مسائل مربوط به روابط فرهنگی- اجتماعی بررسی شده است. سپس بر این مبنا، با استفاده از «روش بالینی»، منزلت های هویتی به صورت «تک بررسی» مورد بررسی قرار گرفته اند. 10 نفر از زنان و دختران جوان شهر تهران با روش «نمونه گیری نظری» انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش، جدول های راهنمای مصاحبه بوده اند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس مقوله بندی و تفسیر آن ها صورت گرفته است. نتایج در یک مدل نظری ترسیم شده و نشان داده که هر قدر شدت گسست فرهنگی- اجتماعی بیشتر باشد، احتمال نارسایی هویت در فرزندان خانواده بیشتر است.