ارزیابی کارایی شعب بانک با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده های پویا با رویکرد SBM

ارزیابی کارایی سازمان ها و علی الخصوص بانک ها، یکی از مسائل بسیار مهم در حوزه مدیریت می باشد. تکنیک تحلیل پوششی داده ها، ابزار بسیار قدرتمندی به منظور ارزیابی سازمان ها، با در نظر گرفتن شاخص های متعدد ورودی و خروجی می باشد. مدل های سنتی تحلیل پوششی داده ها، تنها به ارزیابی کارایی در طول یک دوره زمانی می پردازند و عامل زمانی را به عنوان یکی از مهم ترین فاکتورهای تاثیرگذار بر کارایی، نادیده می گیرند. در این پژوهش به منظور رفع این مشکل، یک مدل SBM پویا ارائه شده است. مدل SBM، یک مدل غیر شعاعی در تحلیل پوششی داده ها است که می تواند تغییرات نامتناسب را در ورودی ها و خروجی ها اعمال کند. در این پزوهش به منظور نشان دادن یافته های تئوریک حاصل از مدل جدید ارائه شده، به صورت عملی، کارایی 10 شعبه یک بانک ایرانی در طول 3 سال مالی متوالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین به منظور شناسایی شاخص های موثر بر کارایی شعب بانک، چک لیستی حاوی شاخص های مهم در زمینه ارزیابی شعب بانک تهیه شده و در اختیار سرپرستان شعب قرار گرفته و از آنها درباره اهمیت هر کدام از شاخص ها در ارتباط با شعبه تحت سرپرستی خود، نظرخواهی شده است. در ادامه 2مدل SBM پویا با فرض بازده نسبت به مقیاس ثابت و SBM پویا با فرض بازده نسبت به مقیاس متغیر حل شده و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه شده است. در آخر نیز پیشنهاداتی به سرپرستان شعب ناکارا، به منظور رسیدن به مرز کارایی، ارائه گردیده است.