رابطه اعتیاد به اینترنت با هوش های چندگانه گاردنر و پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش تعیین رابطه هوش چندگانه گاردنر با اعتیاد به اینترنت بود.
روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر پایه هشتم دوره متوسطه اول غیردولتی شهر تهران در سال تحصیلی 1395-1394 به تعداد 1200 نفر بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران، 200 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و داده ها با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ 1996 و هوش های چندگانه گاردنر 1983 جمع آوری و جهت تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.
نتایج نشان داد رابطه هوش تجسمی-فضایی (256/0=β، 001/0=P)، موسیقایی (168/0=β، 032/0=P) و درون فردی (235/0=β، 001/0=P) با اعتیاد به اینترنت مثبت و معنادار؛ و رابطه هوش بین فردی (419/0-=β، 001/0=P) و منطقی-ریاضی (337/0-=β، 001/0=P) منفی و معنادار است. رابطه هوش جنبشی-جسمانی (152/0=β، 073/0=P)، هوش طبیعت گرا (140/0-=β، 092/0=P) و زبانی-کلامی (004/0=β، 965/0=P) با اعتیاد به اینترنت معنادار نبود. رابطه بین اعتیاد به اینترنت با پیشرفت تحصیلی منفی و معنادار بود (216/0-=β، 001/0=P).
از آن جا که می توان هوش بین فردی، منطقی-ریاضی را عامل بازدارنده اعتیاد به اینترنت محسوب کرد؛ پیشنهاد می شود اولیاء، مربیان، مسئولین و متخصصان آموزش پرورش، از همان آغاز ورود دانش آموزان به مدرسه در تمام مقاطع تحصیلی درس ها و فعالیت هایی را در برنامه آن ها بگنجانند که هوش بین فردی، منطقی-ریاضی دانش آموزان را ارتقاء و از این طریق اعتیاد به اینترنت را کاهش و پیشرفت تحصیلی آن ها را افزایش دهد.