تبیین ناکامی نهضت آزادی در انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مهم ترین مسئله پیش روی رهبران انقلاب، تعیین سازوکارهای اجرائی و حکومتی بود که با تصویب قانون اساسی زمینه برای آن فراهم شد و گروه ها و جریان ها بیشترین تلاش خود را برای به دست گرفتن مناصب حکومتی قرار دادند. نهضت آزادی نیز مانند سایر گروه ها مترصد فرصتی برای به دست آوردن سهم حداکثری در نظام جمهوری اسلامی بود که عرصه انتخابات برای این سهم خواهی فضای مناسبی را فراهم می ساخت. با توجه به اینکه انتخابات در هر یک از قوای مجریه و مقننه، درواقع جهت و مسیر حرکت نظام را مدیریت می کند و در افکار ملت و اهداف انقلاب نیز باعث ایجاد تحولاتی می گردد. پرداختن به فعالیت جریان ها در انتخابات ضروری است. پرسش اصلی پژوهش پیش رو این است که عملکرد نهضت آزادی در سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در هنگام برگزاری انتخابات چگونه بوده است. یافته های تحقیق گویای آن است که این طیف درزمانی تاکید بر تحریم و نامشروع خواندن انتخابات کرده اند؛ گاهی سعی در نفوذ و به دست گیری ارکان حکومت داشته اند و گاهی نیز به تخریب و براندازی نظام پرداخته اند؛ که هرکدام از این رویکردها را در برهه ای از دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری علیه نظام به کاربرده اند که مورد بررسی قرار گرفته است.