تجزیه بهره وری محصول جو در ایران: مقایسه شاخص هایTT، GI،MGI و GTTI

در این مقاله، شاخص های جدیدی برای برآورد تغییرات فنی، بازده مقیاس، و رشد بهره وری کل عوامل تولید و تجزیه آن ارائه شده است. این شاخص ها شامل، شاخص عمومی تعدیل یافته، شاخص عمومی تعدیل و تعمیم یافته و شاخص روند زمانی عمومی است که تعمیم یافته رویکرد شاخص عمومی هستند. این روش ها برای تجزیه بهره وری تولید جو ایران برای سال های 2000 تا 2012 برای 20 استان استفاده شده است. برای انتخاب بهترین روش، رشد بهره وری کل عوامل تولید به روش، TT، GI،MGI و GTTI با شاخص دیویژیا مقایسه شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین رشد بهره وری کل عوامل تولید جور در رویکرد TT، GI،MGI و GTTI با شاخص دیویژیا به ترتیب 12/39، 94/17، 71/9 و 61/1 درصد است. براساس نتایج، روش MGI روش مناسبی است وقتی داده های سری زمانی یا پنل دیتا با مقاطع عرضی کم وجود دارد. همچنین وقتی، نیاز به مقایسه دو دوره زمانی که منظم نیستند می باشد (مثلا دو برنامه یا سیاست)، روش GMGI پیشنهاد می شود. وقتی داده های سری زمانی یا پنل دیتا با مقاطع عرضی کم است و روند زمانی در داده ها وجود دارد، روش GTTI برای برآورد تغییرات فنی، بازده مقیاس، و رشد بهره وری کل عوامل تولید پیشنهاد می شود.