بررسی تغییرات نوروفیزیولوژیک در مغز کودکان مبتلا به دیسلکسیا با استفاده از موج منفی ناهمخوانی: مقاله مروری

مقدمه و اهداف دیسلکسیا یا اختلال در خواندن مانع بزرگی بر سر راه کسب مهارت خواندن و نوشتن در کودکان است. در زمینه اتیولوژی این اختلال همچنان توافق کلی وجود ندارد، برخی نقص در مهارت های آگاهی واجی و برخی مشکلات پردازش بینایی را مطرح می کنند. همچنین با استفاده از ابزارهای ارزیابی ساختاری و عمکردی مغز تفاوت هایی در مغز این کودکان با کودکان نرمال به ثبت رسیده است که از جمله آن پاسخ های برانگیخته شنیداری و ثبت موج ناهمخوانی منفی است. این موج با تغییرات در محرک شنیداری برانگیخته می شود که از روی پوست سر در نواحی خاصی قابل ثبت است. در مقاله حاضر مروری تلاش بر این است تا با نگاهی به مطالعات موج ناهمخوانی منفی در کودکان دیسلکسیک به تفاوت های احتمالی پردازش شنیداری این کودکان با کودکان طبیعی پرداخته شود.
مواد و روش ها در مقاله مروری حاضر به بررسی یافته های مقالات چاپ شده در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct ،Scopus، Willey on line library، Ovid ،google scholar، PubMed فاصله سال های 1998 تا 2015 در زمینه تغییرات موج ناهمخوانی منفی در مغز مبتلایان به دیسلکسی پرداخته شده است. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج تعداد 6 مقاله به همراه سایر یافته های علمی کمک کننده به درک موضوع در قالب مقدمه، یافته ها، بحث و نتیجه گیری ارائه شده است.
نتیجه گیری در مکان معمول بروز موج ناهمخوانی منفی در بین کودکان عادی و دیسلکسیک تفاوتی وجود ندارد، اما در بازه های زمانی پیش رس تر از موج ناهمخوانی منفی و پس رس تر که مرتبط با تشخیص تفاوت ها در سطوح بالاتر و نیز حافظه کاری می باشد، تفاوت ها بارزتر است. ثبت های نیمکره ای نشان می دهد که پاسخ های مغزی افراد مبتلا به دیسلکسیا از برتری طرفی کمتری نسبت به افراد نرمال برخوردار است.