بررسی ارتباط میان عملکرد مجموعه کمری لگنی با تعادل ایستا و پویا در کودکان طیف اوتیسم

مقدمه و اهداف کودکان اوتیسم به دلیل عدم فعالیت و درخودمانده بودن مستعد اختلالات حرکتی، ضعف در آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات بدنی می باشند. امروزه به نقش عضلات کمر و لگن به عنوان بخشی از ثبات مرکزی در توانبخشی توجه شده، چرا که طبق زنجیره حرکتی بسته، به صورت عملکردی کنترل کننده حرکت اندام های تحتانی می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط عملکرد مجموعهکمری لگنی با تعادل ایستا و پویا در کودکانطیف اوتیسم می باشد.
مواد و روش ها نمونه آماری شامل 32 پسر 10-6 ساله مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بوده و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و برحسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز نرمال شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا و عملکرد مجموعه کمری لگنی به ترتیب از آزمون های اصلاح شده لک لک، راه رفتن پاشنه به پنجه و استپ داون استفاده شد.
یافته ها آزمون همبستگی پی ارسون نشان داد که میان عملکرد مجموعه کمری لگنی با تعادل ایستا در پای برتر و غیربرتر و تعادل پویا ارتباط معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری با توجه به نتایج حاضر، می توان بهبود عملکرد کمری لگنیرا به عنوان جزء مهمی از ثبات مرکزی در توسعه تعادل ایستا و پویا و نیز برنامه های بازتوانی کودکان طیف اوتیسم پیشنهاد نمود.