بررسی روایی نسخه ی فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا(DGI-P) در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مقدمه و اهداف ارزیابی توانایی های راه رفتن و خطر افتادن در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس غالبا در توانبخشی انجام می گیرد. شاخص راه رفتن پویا از جمله ابزارهایی است که راه رفتن را حین انجام تکالیف مختلف ارزیابی می کند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی روایی نسخه ی فارسی شاخص راه رفتن پویا در بیماران ام اس است.
مواد و روش ها مطالعه حاضر به شیوه ی متدولوژی انجام و 62 بیمار مبتلا به ام اس به روش غیر تصادفی انتخاب شدند. روایی معیار با استفاده از همبستگی نمرات شاخص راه رفتن پویا با مقیاس تعادلی برگ و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی بررسی شد. روایی محتوایی توسط 10 متخصص توانبخشی دارای تجربه در زمینه ی کار بالینی و پژوهشی به صورت کمی بررسی شد.
یافته ها نتایج تحقیق حاضر نشان داد که نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا در بیماران ام اس از روایی معیار قابل قبولی با مقیاس تعادلی برگ (859/0r=) برخوردار است. نسبت روایی محتوایی برای هر گزینه بین 80/0 تا 00/1 و شاخص روایی محتوایی در محدوه قابل قبول 91/0 قرار گرفت. بر اساس تحلیل عاملی، تست از یک عامل تشکیل شده است و ارزش ویژه ی این عامل برابر با 4/4 بود که 55% واریانس را پیش بینی می کند.
نتیجه گیری نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا ابزاری روا برای ارزیابی تعادل پویا حین راه رفتن در بیماران ام اس است.