مقایسه ی استحکام باند برشی و محل شکست باند دو نوع ماده ی ادهزیو Lc Fuji ortho و Transbond XT در ارتودنسی

سمان های گلاس آینومر و گلاس آینومرهای رزین مدیفیه RMGI (resin modified glass inomer) در صورتی که بتوانند استحکام باند کافی جهت اتصال براکت ها را فراهم کنند، به عنوان یک ادهزیو اپتیمال در ارتودنسی شناخته خواهند شد. هدف از این مطالعه، مقایسه ی استحکام باند دو نوع ماده ی ادهزیو Lc Fuji ortho و Transbond XT بود.
در این مطالعه ی تجربی- آزمایشگاهی، 32 دندان پرمولر سالم کشیده شده، به دو گروه 16 تایی تقسیم شد. گروه اول با Fuji Ortho Lc و گروه دوم با Transbond XT باند شدند. پس از گذشت 72 ساعت، استحکام باند برشی آنها اندازه گیری شد. سپس نمونه ها در یک دستگاه استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 10 بررسی شدند و محل شکست باند آنها توسط شاخص ادهزیو باقی مانده ARI (adhesive remant indea) امتیازدهی شد. داده ها با آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).
میانگین استحکام باند برشی در گروه 1 برابر 73/7 و در گروه 2 برابر با 79/16 بود که تفاوت آنها از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > p value). از نظر میزان شکست باند، بیشترین شکست مربوط به نمره ی 3 (بین 10 تا 90 درصد از ماده ی ادهزیو بر روی سطح دندان باقی مانده است) دیده شد.
Fuji Ortho Lc دارای استحکام باند برشی کمتر از Transbond XT است، ولی در محدوده ی قابل قبول به عنوان ادهزیو ارتودنسی بود.