اثر والپروئیک اسید بر بیان ژن Bim و زیست پذیری سلول های سرطان تخمدان رده A2780

سرطان تخمدان پنجمین سرطان شایع در زنان بوده و تعداد مبتلایان به این بیماری رو به افزایش است. والپروئیک اسید یک مهار کننده هیستون داستیلاز است که به طور موثر برای درمان صرع و بیماری های دوقطبی به کار می رود. اخیرا این ترکیب به عنوان دارویی با عملکردهای ضدسرطانی مورد توجه قرار گرفته است. ژن Bim یکی از مهم ترین ژن های مسیر داخلی (میتوکندریایی) آپوپتوز است که نقش مهمی در بیولوژی سرطان دارد. بیان این ژن در سرطان تخمدان به شدت کاهش می یابد. این مطالعه به منظور تعیین اثر والپروئیک اسید بر زیست پذیری سلول های سرطان تخمدان، آپوپتوز و نیز بیان ژن Bim در رده A2780 انجام شد.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی سلول های سرطان تخمدان (A2780) در محیط کشت RPMI-1640 در شرایط بهینه تکثیر شدند. سپس سلول ها با غلظت های مختلف والپروئیک اسید (30-1میلی مولار) تیمار و به مدت 24، 48 و 72 ساعت انکوبه شدند. پس از پایان زمان انکوباسیون، زیست پذیری سلول ها با استفاده از روش MTT ارزیابی شد. آنالیز آپوپتوز در جمعیت سلولی تیمار شده با والپروئیک اسید با استفاده از روش فلوسایتومتری انجام گردید. از آزمون Real time PCR برای تعیین اثر این دارو بر تغییر بیان ژن Bim استفاده شد.
نتایج حاصل از تست MTT نشان داد که داروی والپروئیک اسید باعث کاهش زیست پذیری سلول های A2780 می شود و این اثر وابسته به غلظت و زمان بود. به طوری که در غلظت 30 میلی مولار و 72 ساعت پس از تیمار، کاهش زیست پذیری به بالاترین میزان رسید (P<0.05). درصد قابل توجهی از سلول ها در اثر تیمار با والپروئیک اسید دچار آپوپتوز شدند. همچنین والپروئیک اسید میزان بیان ژن Bim را افزایش داد (P<0.05).
داروی والپروئیک اسید سبب کاهش زیست پذیری سلول های A2780 می شود. همچنین والپروئیک اسید از طریق تغییر بیان ژن های دخیل در مسیر داخلی آپوپتوز، سبب افزایش مرگ سلولی در سلول های سرطان تخمدان می شود.