بررسی کارایی فرایند اکسایش فتوشیمیایی با استفاده از S2O8/UV در حذف 2،4- دی کلروفنوکسی استیک اسید از محلول های آبی

2،4- دی کلروفنوکسی استیک اسید (D-2،4) علف کشی اسیدی با سمیت بالاست که به طور گسترده ستفاده می شود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد.
این تحقیق به صورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات به عنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. در این تحقیق، اثر پارامترهای pH، غلظت اکسیدانت، زمان واکنش و غلظت اولیه 2،4-D بر کارایی فرایند بررسی شد. غلظت 2،4-D با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 285 نانومتر تعیین شد.
یافته ها; بهترین نتایج در شرایط اسیدی (3pH=) به دست آمد. افزایش دوز پرسولفات و زمان تماس، تجزیه 2،4-D را افزایش داد. اما افزایش غلظت اولیه 2،4-D منجر به کاهش راندمان اکسایش فتوشیمیایی شد. بر اساس نتایج حداکثر راندمان اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در غلظت mg/l 5/2 پرسولفات، غلظت mg/l 10 2،4-D، pH برابر با 3 و زمان تماس 240 دقیقه برابر با 96 درصد بود. به علاوه، تجزیه فتوشیمیایی 2،4-D در حضور پرسولفات از سینتیک شبه درجه یک پیروی می کند (979/0R2=).
در این مطالعه 2،4-D به طور موثری در محلول های آبی از طریق فرایند اکسایشی فتوشیمیایی با استفاده از S2O8/UV تجزیه شد. با توجه به این مطالعه، به نظر می رسد اکسایش فتوشیمیایی 2،4-D در حضور S2O8/UV فرایند کارامدی برای تصفیه آب های آلوده به 2،4-D مطرح باشد.