اثر سن بر پارامترهای مایع منی در 1219 مرد از زوج های نابارور: یک تحلیل گذشته نگر در مرکز مراقبت عالی روستای مرکزی هند

 میزان بالای رشد و نمو در بالغین پس از 40 سالگی، در دوران بارداری بسیار بالا است. در مقایسه با اوجنسیس، اسپرماتوژنز در مردان مسن ادامه دارد.

 بررسی آثار پیری بر پارامترهای مایع منی در مردان زوج های نابارور در مناطق روستایی کشور در حال توسعه در طی 10 سال. می توان تعیین نمود که آیا پیری بر باروری و پارامترهای مختلف اسپرم در این کشور در حال توسعه تاثیر می گذارد.

 تجزیه و تحلیل گذشته نگر 10 ساله در بخش مامایی و زنان و واحد بیولوژی تولید مثل بخش فیزیولوژی مرکز مراقبت های بالینی روستای مرکزی هند از ژانویه 2005 تا دسامبر 2014 پس از تایید کمیته اخلاق انجام شد. پرونده 1219 مرد بالغ در بخش زنان و زایمان از زوج های نابارور از واحد بیولوژی تولید مثل بخش فیزیولوژی جمع آوری شد. بر اساس سن، بیماران تقسیم شدند به گروه 1: 21-28 سال (57 نفر)، گروه 2: 29-35 سال (450=n)، گروه 3: 36-42 سال (532=n)، گروه 4: 43-49 سال (165 نفر) و گروه 5: 50-60 سال (15 = n). ارزیابی تمام پارامترهای مایع منی به صورت مقطعی مطابق معیار استاندارد سازمان بهداشت جهانی (1999) انجام شد.

 تجزیه و تحلیل تحلیل گذشته نگر 1219 مایع منی نشان داد ارتباط معنادار منفی بین حجم اسپرم، تعداد کل اسپرم، تحرک اسپرم و مورفولوژی با سن وجود داشت. پس از سن 35 سالگی، میزان کل اسپرم، تحرک اسپرم و مورفولوژی کاهش نشان داد.

 در مطالعه حاضر، سن اثر منفی معنادار بر حجم منی، تعداد کل اسپرم، تحرک اسپرم و مورفولوژی اسپرم انسان در این منطقه در هندوستان دارد.