Penicillium albocoremium، آرایه جدید از پیازهای گل لاله در ایران

طی سال های اخیر، کشت گل های لاله به طور گسترده ای در پارک ها و فضاهای سبز شهر ارومیه رایج شده است. در بررسی های انجام شده در فاصله سال های 95-1393، موارد متعددی از نشانه های مرتبط با بیماری پوسیدگی کپک آبی پیاز های کشت و نگهداری شده در شرایط انبار از گونه Tulipa gesneriana L. مشاهده شد که پیاز های پوسیده، توسط پوشش سفید تا سبز مایل به آبی از میسلیوم ها و هاگ های قارچی پوشیده شده بودند. به منظور شناسایی قارچ های همراه با پوسیدگی پیاز گل های لاله، پیازهای دارای نشانه های آلودگی از مناطق مختلف تحت پوشش فضای سبز و نیز گلخانه های شهرداری جمع آوری شدند. برای جداسازی قارچ ها از دو روش استفاده شد: در روش اول، قطعات کوچکی از پرگنه های قارچی از سطح پیازها توسط یک سوزن سترون برداشته و سوسپانسیون هاگ در داخل آب مقطر سترون تهیه شد. مقدار کمی از این سوسپانسیون روی محیط کشت سیب زمینی-دکستروز-آگار که حاوی 100 پی پی ام آنتی بیوتیک سولفات استرپتومایسین بود، پخش گردید. در روش دوم، پیاز ها ابتدا به طور کامل زیر آب جاری شیر شسته شدند و سپس به مدت 10 دقیقه در محلول هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد ضد عفونی سطحی گردیدند و بلافاصله سه بار با آب مقطر استریل شستشو شدند. بخش های بیرونی پیازها حذف و از بخش های داخلی، قطعات کوچکی برداشته شد و در سطح تشتک های پتری حاوی محیط کشت سیب زمینی-دکستروز-آگار کشت شدند. تشتک های پتری در آنکوباتور با دمای 2±25 درجه سلسیوس و در شرایط تاریکی نگهداری شدند. جدایه های قارچی با استفاده از روش تک اسپور کردن خالص سازی شدند و در داخل لوله های آزمایش حاوی محیط کشت سیب زمینی-هویج-آگار (PCA) در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. از 40 جدایه به دست آمده، به غیر از سه جدایه که متعلق به جنس Rhizopus بودند، بقیه جدایه ها ویژگی های شاخص جنس Penicillium را دارا بودند.